Travmalarımızı silemeyiz, yaşanmışlıkları geri alamayız. Yapabileceğimiz şey zaman ve çabanın bizi kucaklamasıyla üzerimizdeki etkilerini küçültmektir.


Travma yaşamış beynin düşünme sistemi zorlanır:

 

Odaklanamaz

Çok yönlü düşünemez

Rasyonel düşünmekte zorlanır

Karar veremez


Duygu düzenleme merkezi zorlanır:


Zorlayıcı ve acı duygularla mücadele etmek zordur

Dürtüleri kontrol etmek zordur

Duygularını dengelemek ve yönetmek zordur


Tehdit algılama merkezi dengesizleşir:


Çoğu tehdit olmayan durum tehdit gibi algılanır

Eskiden normal görülen birçok şeye karşı korku tepkisi ortaya çıkar


Travmanın etkilerini azaltmak için üzerime düşenler:


Travmalarla yüz yüze gelmek, varlıklarını kabul etmek birinci adım. Seni çok derinden etkiliyor evet, ama acının kaynağını ve sana neler yaptığını gözlemlemek önemli. Belki bir şeyleri kaybettin, belki bazı şeyler değişti. Bunlarla gelen acıyı gözlemle. Gerekiyorsa ağla, bağır, çiz, duygularını dışa vurabilmek için ihtiyacın neyse yap.


Travma ile birlikte zihin oyunlar oynamaya başlar. Kendini olayın açısından çıkaracak her türlü mantıklı/ mantıksız inanca açtır. Bu noktada travmanın etkisini azaltmak için gerçeklerle baş etmek çok önemli bir nokta. Davranışlarını hangi inanç, duygu çerçevesinde yaptığını sorgulamak sana yardım edecektir.


Travma anıların işleyişini parçalar çünkü normal işleyişinde hatıraları kaydeden zihne bilmediği ve baş edemediği bir misafir gelmiştir. Travma sonrası beyinde anılar arasında bağlantı kopmuş hissedilebilir, baştan sona olay örgüsü kopabilir ve bu durum travmayı zihinde dağıtarak baş etmeyi zorlaştırır. Bu nedenle anıları organize etmek önemlidir. Baştan sona travmatik anıyı organize etmek onu daha az tehditkar hala getirir ve